تعیین فراوانی عوامل باکتریال در عفونت ادراری و الگوی آنتی بیوتیکی نمونه های ارسال شده به آزمایشگاه رازی بابل طی سال های ۱۳۸۸- ۱۳۸۷: یک گزارش کوتاه

زمینه و هدف: عفونت مجاری ادراری از شایع ترین بیماری های باکتریایی در انسان می باشد که بر اساس آمار های موجود در بین 50 – 30% افراد گزارش شده است. تجویز بی رویه آنتی بیوتیک ها موجب افزایش مقاومت در درمان می باشد. این تحقیق، جهت تعیین فراوانی و الگوی آنتی بیوتیکی عوامل باکتریال ایجاد کننده عفونت ادراری در بیماران مراجعه کننده به آزمایشگاه رازی بابل در طی مدت دو سال انجام گرفته است.   مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، نمونه ادرار ارسال شده طی سال های 88-1387 به آزمایشگاه رازی بابل پس از کشت ادرار و تشخیص گونه ها، از طریق الگوی آنتی بیوگرام، طبق استاندارد های کمیته ملی معیارهای آزمایشگاهی بالینی مورد بررسی قرار گرفت.   یافته ها : از میان 14320 نمونه مورد بررسی، نتیجه کشت تعداد 770 بیمار (4/5%) مثبت بود. اشرشیاکلی با (6/48%)، کلبسیلا با (9/17%) و انتروباکتر با (1/17%)، شایع ترین ارگانیسم های عامل عفونت ادراری بودند. بیشترین موارد حساسیت و مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های مورد استفاده در میان ارگانیسم های مولد عفونت دستگاه ادراری، به ترتیب سیپروفلوکساسین و آمپی سیلین بوده است.   نتیجه گیری : مطالعه حاضر نشان داد که باسیل های گرم منفی بویژه اشرشیاکلی از عوامل مهم باکتریال ایجادکننده عفونت ادراری در این منطقه می باشند. اکثر باکتری های جدا شده نسبت به آنتی بیوتیک های رایج از قبیل آمپی سیلین مقاومت بالایی را نشان دادند.   واژه های کلیدی : عفونت ادراری، عوامل باکتریال، آنتی بیوتیک، مقاومت